هوای خوش

آدمک آخر دنیاست بخند آدمک مرگ همین جاست بخند/ آن خدایی که بزرگش خواندی به خدا مثل تو تنهاست بخند/ دست خطی که تو را عاشق کرد شوخی کاغذی ماست بخند/ فکر کن درد تو ارزشمند است فکر کن گریه چه زیباست بخند/ صبح فردا به شب نیست که نیست / تازه انگار که فرداست بخند/ راستی آنچه به یادت دادیم پر زدن نیست که درجاست بخند/ آدمک نغمه آغاز نخوان به خدا آخر دنیاست بخند